Krioterapia miejscowa

Zabieg polega na miejscowym ochłodzeniu tkanek. Temperatura podczas trwania terapii osiąga ok. -75 °C. Reakcja na zimno powoduje zwężenie naczyń krwionośnych w skórze oraz odpływ krwi do tkanek głębiej położonych, co skutkuje ograniczeniem krwawień, zmniejszeniem bądź ustąpieniem obrzęków, a także zmniejszenie pobudliwości włókien nerwowych. Działania te mają duże znaczenie podczas świeżych urazów. Zabieg ten wpływa na opóźnienie przemiany materii oraz zmniejszenie aktywności drobnoustrojów we wczesnych okresach zakażenia..

Wskazania

• Wczesne stany po urazach oraz przeciążeniach układu kostno-stawowego;
• Obrzęki po złamaniach i zwichnięciach we wczesnym stadium;
• Krwawienia;
• Stłuczenia, krwiaki i inne urazy tkanek miękkich nie później niż 4-5 dni od ich wystąpienia;
• Ostre stany zapalne stawów i tkanek miękkich;
• Pourazowe przykurcze stawów;
• Ostre stany bólowe różnego pochodzenia;
• Wzmożone napięcie mięśniowe;
• Przewlekłe choroby zwyrodnieniowe stawów;
• Rwa kulszowa;
• Reumatoidalne zapalenie stawów;
• Napady dny moczanowej;
• Hemoroidy;
• Obrzęk limfatyczny;
• Profilaktyka przeciwodleżynowa;
• Oparzenia;
• Stany po zabiegach operacyjnych;

Przeciwwskazania

• Ciężkie choroby serca i układu krążenia;
• Stan pozawałowy;
• Nadwrażliwość na zimno;
• Stany zapalne naczyń krwionośnych;
• Schorzenia naczyń obwodowych;
• Zespół Raynauda;
• Zespół Sudecka;
• Ostre infekcje i stany gorączkowe;
• Odmrożenia;
• Zapalenie pęcherza moczowego i miedniczek nerkowych;
• Ogólne osłabienie i wyniszczenie organizmu;
• Choroby nowotworowe;
• Zaburzenia troficzne skóry, stany popromienne.